Bidden om vrede – psalm 122

Met psalm 122 in het oog en de actualiteit in mijn achterhoofd vraag ik me af of het ooit vrede kan worden?

Lees verder

Wie goed wil doen…

In mijn dagelijkse werk in de parochie wordt ‘goed doen’ en ‘de ander helpen’ gemakkelijk in de mond genomen… en daadwerkelijk door velen voorgedaan. Een dergelijke navolgingswaardige praktijk overdragen aan een nieuwe generatie spreekt veel minder vanzelf: ‘God doen’ spreekt tegenwoordig voor velen allerminst vanzelf. Ook ontbreekt het vaak aan mensenkennis, tijd en geduld met elkaar… Enkele woorden die me invallen tijdens een koffiepauze met mezelf…

Lees verder

Boerenpastoraat: levenslessen (45) – grenzen aan de groei, of…

Ruim 4 ½ jaar geleden overleed ons pap, ruim 1 jaar geleden ons mam. De generatie die mij is voorgegaan is uit de tijd gevallen. ‘Nu mag ik het van hen geleerde waar gaan maken’, bedenk ik als enig kind, die vele jaren met hen leefde en werkte… Een blogserie over levenslessen van vroeger voor NU (45).

Lees verder

Ontzagwekkend – psalm 121

Het is Goede Vrijdag. In de serie psalmen breng ik vandaag bedevaartspsalm 121 aan de orde. Het is het ontzag en de eerbied voor het ongelofelijke dat me nu treft. Een opmaat naar Pasen.

Lees verder

Boerenpastoraat –de soms bittere smaak van het heden

Boerenpastoraat kijkt op een specifieke manier naar de wereld van boeren en tuinders: van binnenuit met het hart. En vanuit een langere termijn: dat wat in decennia is scheefgegroeid kan onmogelijk in enkele jaren worden rechtgetrokken. Om nog maar te zwijgen over het kostenplaatje, wie alle veranderingen mag betalen… Een korte blog over de wrange vruchten van actiegroepen…

Lees verder