Mensen blijven mensen, God blijft God – de brug in psalm 95

Een psalm in twee delen: (a) een loflied op de schepping en (b) een reflectie van God op het gedrag van ‘zijn’ mensen… Psalm 95. Met enkele gedachten die bij mij opkomen in deze Vastentijd.

Lees verder

Een van de meest markante Bijbelverhalen: de roeping van Mozes bij het brandende braambos

Wat mij betreft stond het afgelopen weekend een van de meest markante Bijbellezingen centraal: Exodus 3, de roeping van Mozes bij het brandende braambos.

Lees verder

Geen garantiepolis maar bewuste start met perspectief: de doop

De Vastentijd is begonnen. De weg naar binnen om straks na Pasen meer bewust de weg naar buiten te kunnen hernemen. Met een beproefde inhoud. Overweging tijdens het eerste Vastenweekend.

Lees verder

Wonen in de stilte van het dodenrijk – psalm 94

Een passage in psalm 94 heeft het over ‘wonen in de stilte’. Deze stilte staat voor het dodenrijk. Alles wat doods is lijkt geen contact meer te hebben met het goddelijke.

Lees verder

Het lied van gerechtigheid, opmaat naar de Vastentijd

Deze keer een lied dat wordt aangereikt bij gelegenheid van een avondgebed (Gezangen Voor Liturgie 580). Teksten met verwijzingen naar het boek Genesis (de schepping van de mens) en de brief van Paulus aan de Efeziërs (over de nieuwe mens).

Deze teksten passen naar mijn idee uitstekend in de Vastentijd. Onderstaand de originele tekst en in de kolom daarnaast mijn meer eigentijdse bewoordingen (foto: visual hunt, Frank van Dongen).

Lees verder