Terug naar december 2012. Ik liep al langer rond met het voornemen om wekelijks stukjes te schrijven. Een gesprek met Frank Bosman gaf het laatste zetje.

‘Wat veel werk’, hoor ik meerdere collega’s verzuchten als ze horen wat ik geheel vrijwillig op me neem. Tja. Dat is dan maar zo. Ik ben begonnen met bloggen omdat teveel collega’s tegen me zeiden: ‘daar moet je eens over gaan schrijven’. Ik merkte ook dat ik in mijn toenmalige dienstverband te weinig aan inhoud toekwam. Ik dacht: ‘dan creëer ik het maar zelf’. Zo ben ik begonnen.
Ik ga systematisch te werk. Net als elke componist of tekstdichter heb ik niet altijd inspiratie. Als ik iets bijzonders meemaak of zie maak ik daar een aantekening van. Zo’n ‘vonkje’ inspiratie komt als het komt, is niet te plannen. Soms groeit dat vonkje uit tot een bericht, soms ook niet. De actualiteit is ook een dingetje. Het lukt me lang niet altijd om daar adequaat op te reageren. Het zij zo. Maar ik heb gezien dat veel uit het verleden vroeg of laat in een iets ander jasje terug komt in het nieuws. Discussies over megastallen bijvoorbeeld.
Ik ben ook van begin af aan begonnen met series. Een serie artikelen biedt je de mogelijkheid om een langer verhaal in meerdere delen uit te smeren en geeft lucht voor de dagen dat ik het te druk heb of even niet weet wat te schrijven. Zo ben ik begonnen met series over het onze vader, de schepping, de psalmen, de katholieke sociale traditie en mijn weg met Boerenpastoraat.

En het bereik? Het is maar welk perspectief je inneemt. Ik schrijf vooral voor mezelf. Wat dat betreft was het gesprek met Frank Bosman in 2012 helder: ‘de eerste jaren las niemand mijn stukjes, pas toen ik theoloog van het jaar werd ging het lopen’. Theoloog van het jaar zal ik niet snel worden. Dat geeft niet. In vijf jaar tijd heb ik velen buiten mijn gewone kring bereikt met mijn stukjes. Soms krijg ik iets terug. Meestal positief.

Schrijven vraagt veel en geeft meer. Omdat het me vormt en perspectieven geeft die ik zonder te schrijven niet zou krijgen. Schrijven ordent en geeft vrijheid. Ik blijf het doen voor zover het me gegeven is.

Jack Steeghs