‘Aarde, Boer en Consument verdienen beter – SP-perspectief voor een gezonde landbouw’. Een essay met deze titel ligt morgen op de gesprekstafel in Amersfoort. Ik ga meepraten vanuit mijn eigen blikveld.
Ik ken veel boeren én pastores die gelijk afhaken als ze iets van de SP langszij zien komen, ik ken er ook die dat niet doen en nieuwsgierig worden naar wat de socialisten te vertellen hebben.
Voor mij geldt dat ik in mijn leven altijd scherp heb gelet op de menselijke maatstaf. Dat zeg ik ook als gelovige en als pastor. Naar mijn overtuiging: godsdienst = mensendienst = godsdienst.
De SP is zeker niet de enige politieke partij die echt werk maakt van de sociale traditie van de kerk, wel eentje die het volhoudt om de meest knagende sociale kwesties steeds weer opnieuw aan de orde te stellen.
Morgen ga ik meepraten vanuit een essay getiteld: ‘Aarde, Boer en Consument verdienen beter – SP-perspectief voor een gezonde landbouw’. Dit essay is duidelijk geïnspireerd op het manifest ‘Aarde – Boer – Consument’. Ik heb dit manifest in april 2002 in Naarden namens de kardinaal in ontvangst mogen nemen. Bij die gelegenheid sprak ik onder andere de volgende woorden:
AARDE – BOER – CONSUMENT
Het gaat niet over een geromantiseerd verleden.
Het gaat over het heden
en de toekomst.
Voor boeren,
voor consumenten,
voor iedereen,
wereldwijd!De boer staat central.
De boer, niet de agrarisch ondernemer.
Boeren is namelijk een veel meer omvattend begrip, dan ondernemen.
Boeren is een levenswijze, met geschiedenis – vanuit de kerk ‘traditie’ geheten – en perspectief.
Ondernemen is gedrag, toekomstgericht, maar niet noodzakelijkerwijs direct gerelateerd aan een verleden vol met verhalen.
Zonder het een of het ander tekort te willen doen, zou je kunnen stellen
dat een boeren-gerichtheid verbindingen legt,
daar waar een ondernemende-gerichtheid zichzelf opdeelt, differentieert:
bij boeren gaat het om alles dat met het leven op aarde gegeven is,
bij ondernemen gaat het om een specifiek deel daarvan.Het platform AARDE – BOER – CONSUMENT legt verbindingen, bundelt krachten
omdat het boerenleven, wereldwijd, onder druk staat:
leven vanuit een geworteld levenspatroon, staat tegenwoordig haaks op de maatschappelijk, wereldwijde tendens tot globaliseren-liberaliseren.De katholieke sociale leer houdt zich ook bezig met deze thematiek.
Zij reflecteert over ‘de ingewikkelde realiteiten van het menselijk bestaan in de maatschappij in het licht van het geloof en van de kerkelijke traditie’ (Sollicitudo Rei Soci, Paus Johannes Paulus II).
Van daaruit is landbouw en platteland de laatste jaren, ook voor de Nederlandse kerkprovincie, een steeds belangrijker thema aan het worden.
Jack Steeghs
vroedman 
Dag Jacques, ik ben blij dat je met SP gaat meepraten over hun landbouwvisie. Ik heb jaren meegedacht hierover, heb in oktober van mijn laatste activiteit Werkgroep Land en tuinbouw Noord Limburg afscheid genomen, mocht mijn kinderen en achterban uitnodigen en zelf de sprekers voordragen voor deze avond. Zeer waardevolle avond, ik ben nog steeds dankbaar dat ik in de SP altijd heb meegedacht. Huub Oosterhuis zei een keer tegen mij bij een ontmoeting in Brabant: Dit is dus echt kerk zijn, wat SP doet.,
Succes, ik hoor graag van je, groet, Riky Schut
Dit is zeker volop kerk, maar gebeurt in de praktijk wat landbouwaandacht betreft heel weinig. Inmiddels is het aangehaalde moment van meepraten alweer enkele jaren geleden. Een door mij aangereikt citaat is daarna inderdaad in de landbouwvisie terecht gekomen. Ik typ het even voor je over: ‘hoewel boeren soms gedurende korte of langere tijd in armoede leven staan er op elke boerenkeukentafel dagelijks gevulde borden met smakelijk eten. Ook aan de buitenzijde van bedrijf en woning zie je vaak niets van armoede. Hoezo armoede? Boeren worden bijna dagelijks vanzelfsprekend geacht hun eigen broek op te houden, maar kunnen dat lang niet altijd. Ze worden dan afhankelijk van koele rekenmeesters. Boeren komen pas bij de burgerlijke overheid en andere hulp-organen op de radar als het echt helemaal fout is gegaan. Vaak gaat het dan fout op het bedrijf en in het gezin. Soms door een ongeluk of problemen met gezondheid, vaak door marktpech of een verkeerde inschatting. Soms worden hele levens verwoest met als meest in het oog springend: suïcide. Cijfers hierover zijn er in ons land niet, wel in het buitenland. Daaruit blijkt dat suïcide onder boeren aanmerkelijk meer voorkomt dan bij burgers.’