Sinds ik in parochie De Twaalf Apostelen werk is de gesprekskring Grond Van Leven mijn visitekaartje. Hoe kijk ik nu, bijna twintig jaar na het ontstaan van deze bewezen manier van gemeenschapsvorming, tegen dit fascinerende initiatief aan?

Het is nogal wat om mensen uit te nodigen om mee te doen met een gesprekskring die vier avonden duurt, om zichzelf als het ware te ‘geven’ vanuit wie ze geworden zijn. Sommigen doen daarom niet mee of hikken er tegenaan om mee te doen.

Waarschijnlijk ben ik bij de aanvang van een nieuwe kring net zo zenuwachtig als de achttal deelnemers die in de ambiance van een huiskamer verhalen aan elkaar vertellen. Het is het ontzag voor het mysterie dat zich in mensen als het ware ‘ontvouwt’: tremendum et fascinans. Afstotend en aantrekkend tegelijkertijd, verhalen die doen huiveren en fascineren.

Het is nogal wat als mensen – die elkaar soms niet kennen en soms ook nooit tegen zouden komen – aan elkaar vertellen van wat hen ten diepste drijft in het leven. Hoe dat zo gekomen is. En waar ze uiteindelijk alle overlevingskracht aan toeschrijven – het mysterie dat we in kerken ‘God’ noemen…

Ik word elke keer weer geraakt door de openheid van deelnemers als ik ze op de eerste avond uitnodig om te vertellen van ieders unieke geboortegrond: hoe zag het eruit op de plek waar je geboren bent? Wat deden je ouders? Had je broers of zussen en hoe ging dat thuis tussen jullie? Waar zag je tegenop? Waar genoot je van?

Het is de veilige vertrouwensbasis en de vragen die mensen op weg zetten, om op de eigen manier van het leven te vertellen.

Hoe ik er nu tegenaan kijk blijf ik deze bijzondere avonden aanbieden. Omdat ze zoveel toevoegen aan het in kerken meer gebruikelijke cursusachtige of lezingenaanbod. Het is het met elkaar werken aan meer menswording die Grond van Leven zo bijzonder maakt.

Mensen zijn nooit af en worden van wieg af aan gevormd, op een weg gezet. Wat een ieder met de aangereikte vorming zelf doet en wat er onderweg allemaal aan goeds toe kan vallen of mis kan gaan, dat is de vraag. Daarom kan er geen goed of fout zijn en bewerken deze gesprekken relatievorming en bemoediging. ‘God’ krijgt er een concreter ‘naam’ en ‘gezicht’ door. Welk gezicht? Dat is de leidende vraag op de afsluitende avond.

Van de ene kant is Grond van Leven in uitvoering net zo gewoon als het leven van alledag. Tegelijkertijd leven we in een tijd waarin je aan dit soort ware ontmoetingen niet vanzelfsprekend toe komt. Alles is zo vluchtig geworden waardoor we allemaal het gevaar lopen dat wat van echte waarde is over het hoofd wordt gezien.

De eerstvolgende kring in parochie De Twaalf Apostelen start maandag 27 september. Geïnteresseerden uit de regio Wijchen kunnen zich bij mij aanmelden. En de collega die meer wil weten om ook met dit initiatief te starten weet me evenzo te vinden. Afgesproken?

(Foto: visual hunt, Nicoline)

Jack Steeghs