Wat mij in de berichtgeving omtrent de giga-geitenstal in Hurwenen elke keer weer opvalt: het gaat over procedures, risico’s voor dier en mens en wat al niet meer… Maar het gaat zelden over de mensen die op die plek ooit boer zijn geworden en er met het oog op de toekomst het beste van proberen te maken…
De Andreasparochie heeft menshoge voeten als logo op de kerkdeur. Sinds ik in deze parochie een opdracht vervul krijg ik iets met die voeten. Aan het eind van de Vierdaagse een blog over schoeisel.
In ontelbare interviews heb ik het gelezen: ‘Ik heb het mooiste beroep van de wereld’. Ik heb het over predikanten, pastoraal werkers, priesters, geestelijk verzorgers… Fijn om veel van zulke bevlogen mensen te kennen. Toch is er heel veel aan de hand in het theologische beroepenveld dat tot erkennen, doordenken en vooral tot handelen stemt. Er is een lerend netwerk nodig.
vroedman 