Vorige maand deed ik via twitter een klein onderzoek naar het eventuele onderscheid tussen katholieke en protestantse boeren. Tijdens enkele babbels ontstond dit blogbericht.

Ik kom nogal eens op een boerenerf: ‘katholiek’, ‘protestant’, ‘van alles wat’… ‘helemaal niets’ ben ik nog niet tegengekomen. Maar in onze tijd is het levensbeschouwelijke evenwicht in de samenleving wel eens zoek. Alsof levensbeschouwing iets zweverigs is dat nooit ter zake kan zijn – maar tegelijkertijd op de achtergrond bepalend is. Uiteindelijk.
Niemand wil ‘geloof’ aangepraat krijgen. Daarom snap ik die enkeling die agressief reageert op mijn Boerenpastoraat.

Ik praat niemand iets aan. Wel zoek ik altijd naar dat vonkje hoop of levenskracht in mensen. Dat waar mensen voor gaan in hun leven. Dat is mijn vak.
Soms heeft dat ‘vonkje’ een geïnstitutionaliseerde vorm (‘katholiek’, ‘protestant’), soms ook niet. Ook goed. En soms denk ik tijdens een bezoek aan een boer: ‘die zal wel niets met kerk en geloof hebben’. Vaak heb ik het dan goed, maar soms sla ik de plank helemaal mis. Zoals die ene keer nog niet zo lang geleden…

Een boer zat in een lastige situatie. Vooral zakelijk penibel. En dat had zijn weerslag op zijn persoon en welbevinden. Bij nieuwsgierig doorvragen raakte deze boer op een gegeven moment hevig geëmotioneerd.

‘Ik zie dat de kwestie jou diep raakt. Wil je daarover praten?’
En dan ineens, ogenschijnlijk vanuit het niets:
– ‘Dat leg ik graag in gebed voor de Here neer.’

We bidden met enkele eenvoudige woorden die ons toevallen. Vervolgens valt er een korte stilte. Daarna gaat onmiddellijk de knop om: ‘maar vertel dit aan niemand verder!’

Dit moment duurde hooguit 2 minuten, maar om in te lijsten zo treffend.

de enige taal
waarvoor de mens
een tong een mond
de adem en een stem
gegeven is,

de enige taal
die het verdient
om onder mensen
overal en steeds opnieuw
gesproken en gehoord
te worden,

dat is de taal van het gebed

het is de kunst
van zwijgen en begrijpen
leren verstaan
bereidheid
om de weg van anderen
te gaan
en pas te spreken
als daaraan is voldaan

bidden is leren spreken
is leren mens te zijn

(Henk Vijver)

Jack Steeghs