Tussen het laatste deel in deze blogserie en nu is er in mijn carrière het een en ander gebeurd: Boerenpastoraat blijft maar krijgt een nieuwe bodem.

Bijna is het zover. Vanaf 1 september ben ik pastor in het pastoraatsteam van de Sansalvatorgemeenschap in ’s-Hertogenbosch. Meerdere lijntjes komen nu samen en leggen een bodem onder mijn projectenbestaan.

Al langer zocht ik naar een goede bedding. Vanuit mijn achtergrond past zowel een agrarische als een religieuze bedding.

Mijn voorliefde voor pionieren komt ook mooi tot uiting in de weg die de Sansalvatorgemeenschap sinds 2011 gaat.

Tot slot: drie inzichten uit een lezing die Stefan Paas vorig jaar gaf naar aanleiding van het verschijnen van zijn laatste boek ‘Vreemdelingen en priesters’, Boekencentrum Zoetermeer, 2015. In mijn woorden:

– Een christelijke gemeenschap wordt niet voorondersteld. Ze wordt gesticht, steeds opnieuw…
– De vraag naar waar gemeenschap begint en eindigt is geen vraag maar een basiskenmerk van elke christelijke geloofsgemeenschap. De ‘rafelrand’ is volop inhoud en betrekking. Dit betekent dat relaties centraal staan.
– Relaties handelen rondom aanwezigheid in en betrokkenheid op de huidige samenleving vanuit afhankelijkheid.

Of, om het met een parafrase op de eerste brief van Paulus aan de gemeenschap van Efeze te zeggen: ‘alleen met alle heidenen kunnen christenen christus leren verstaan’.

Jack Steeghs