Rechtvaardigheid is een begrip dat niet zo eenduidig en objectief is als het misschien lijkt. Afhankelijk van tijdgeest en culturele omstandigheden handelen de meeste mensen naar eer en geweten. Maar dat is niet per se rechtvaardig. In de Bijbelse wereld is het bij uitstek God die rechtvaardig handelt. Ongrijpbaar vaak. Maar dat biedt ook troost: dat de puinhopen die mensen er regelmatig van maken niet het laatste woord hebben. Psalm 98.

Psalm 98

Zing voor de HEER een nieuw lied: wonderen heeft Hij verricht. Zijn rechterhand heeft overwonnen, zijn heilige arm heeft redding gebracht. De HEER heeft zijn overwinning bekendgemaakt, voor de ogen van de volken zijn gerechtigheid onthuld. Hij heeft gedacht aan zijn liefde en trouw voor het volk van Israël. De einden der aarde hebben het gezien: de overwinning van onze God. Juich de HEER toe, heel de aarde, juich en jubel, zing het uit. Zing voor de HEER bij de lier, laat bij de lier uw lied weerklinken. Blaas op de ramshoorn en de trompetten, juich als de HEER, uw koning, verschijnt. Laat bruisen de zee, met alles wat daar leeft, laat juichen de wereld met haar bewoners. Laten de rivieren in de handen klappen en samen met de bergen jubelen voor de HEER, want Hij is in aantocht als rechter van de aarde. Rechtvaardig zal Hij de wereld berechten, de volken oordelen naar recht en wet.

Goedertierenheid

Het rechtvaardige handelen van God wordt in oude Bijbelvertalingen ‘goedertierenheid’ genoemd. Vrij vertaald: ‘goed groeien.’ Dat je als kind op een goede manier mag opgroeien.

Dat je je als volwassene geestelijk verder mag ontwikkelen. God die goedertieren is betekent dat Hij/Zij zorgzaam handelt zonder de mens het eigen initiatief te ontnemen – of met alle inzet wil voorkomen dat de ander een fout maakt. Fouten maken hoort bij het leven. Wie geen fouten mag maken wordt als het ware het leven ontnomen, leeft niet echt, groeit op als kasplantje, groeit nooit uit tot een persoonlijkheid. God ontneemt mensen en volkeren niet hun verantwoordelijkheid en kan niet voorkomen dat er vreselijke gebeurtenissen plaatsvinden. Dat is dramatisch en troostend tegelijkertijd. Want uiteindelijk is de schepping van de schepper, is het eerste en laatste woord aan het mysterie van leven en dood. We kunnen er slechts naar reiken en in eerbied mee omgaan. Ik kom hier nu op, in herinnering aan de tijd dat ik met mijn vrouw naar de protestantse kerk van Helenaveen ging. Ik ben er dankbaar voor dat de degelijke Bijbelse inborst van de oudere gemeenteleden destijds mij op een positieve manier zijn bijgebleven. Voor mij toen nieuw.

(Foto: pixabay)

Jack Steeghs