Vorige maand verscheen bij uitgever Boekscout ‘het persoonlijke verhaal’ van Jan en Riky Schut: twee betrokken plattelanders die hun boerenleven én onze maatschappij vanaf de Tweede Wereldoorlog tot en met vandaag beschrijven, waarbij de boerin de pen hanteert. In een serie blogberichten herneem ik dit boek. Vanwege de relevantie voor de weg die ik ga, in de tijd waarin we nu leven.
Meerdere generaties samen levend onder één dak… Is dat niet van vroeger? Ja, en daar waar het kán helemaal van nu en straks! In de stad en op het platteland.
Onlangs verscheen bij Kluwer ‘Wat de boer niet zegt – communicatie in agrarische familiebedrijven’. Een boek geschreven door twee experts op het terrein van het leren omgaan met conflicten in het agrarische familiebedrijf (mediation): Johan Weerkamp en Truke Zeinstra. Wat heeft dit boek mij te zeggen?
Regelmatig laat ik me inspireren door de via de geloofstraditie overgeleverde Heilige Schrift. De Bijbel is een belangrijke geloofsbron. Vandaag een tekst uit Genesis. Wat geeft deze lezing mij vandaag aan zeggingskracht? En aan jou?
vroedman 