Met een schilderij van ‘ons pap’ verbind ik verleden – heden en toekomst in een serie over mijn weg. In deze tweede bijdrage zoom ik in op de ingewikkelde tijden waarin mijn weg nu loopt. De organisatie centraal. Tijden van transities vragen om nieuw leiderschap…

Het lastigste in tijden van grote maatschappelijke veranderingen – zoals de onze – is het handelingsrepertoire in de gevraagde beweging.
Bij instituties ontbreekt het vaak aan het vermogen om zichzelf als het ware ‘opnieuw uit te vinden.’ Bij individuen ontbreekt de benodigde massa om het verschil te kunnen maken. Vanwege deze ongelijkwaardigheid is samenwerken tussen ‘vertrouwd’ en ‘nieuw’ ingewikkeld.

De verzuiling was en werkt nu niet meer. Wat straks zal zijn is nu nog niet duidelijk. In de tussentijd, waarvan niemand weet hoe lang die zal duren, mogen we individueel en met elkaar stappen ten goede zetten.

In een heel klein stukje maatschappelijke betrokkenheid is Boerenpastoraat een initiatief van mij dat ik in deze transitie plaats. Ik laat agrarische ondernemers aan het woord om hen te laten verhalen over de menselijke maat in hun leven en werken. Hoe vanzelfsprekend en eenvoudig dit ook mag klinken, het gebeurt niet of amper (meer). Wat ik ont-dekt heb geldt voor meerdere maatschappelijke domeinen waar levensbeschouwing ooit vertegenwoordigd was maar inmiddels verdwenen is of beperkt in gerichtheid. Hier ligt een markt. Voor collega-theologen die deze markt serieus willen verkennen is het lastigste de sprong die met de transitie gegeven is: vanuit bestaande organisaties is het praktisch onmogelijk om te vernieuwen. Het is zaak om vanuit jouw biografie een gat in de markt op te zoeken en aan de slag te gaan.

Alleen is maar alleen. Daarom heb ik me onlangs aangesloten bij een passend netwerk waarin kwaliteiten en expertise worden gedeeld.

Jack Steeghs