Tegenover diegenen die menen dat social media alleen maar nutteloze gesprekjes oplevert kan ik zeggen dat ik door dit medium in gesprek ben geraakt in mijn geboorteomgeving. Met het burgerboer-initiatief ‘Snoertseplak’. Vrij vertaald: ‘stuk grond aan de Snoertsebaan’…
Niet het milieu, niet (het eventueel gebrek aan) dierwelzijn, niet het gesprek met ‘de samenleving’ maar iets anders is het belangrijkste probleem van de agrarische sector… Namelijk de positie van de mens in de organisatie.
Samen met betrokkenen heb ik in 2010 twee werkgroepen KIP opgestart. De werkgroepen komen nog steeds bij elkaar en zijn creatief. Vorige maand organiseerde de werkgroep in Lemelerveld een liturgisch oogstdanken in een varkensstal mét varkens…
Meerdere generaties samen levend onder één dak… Is dat niet van vroeger? Ja, en daar waar het kán helemaal van nu en straks! In de stad en op het platteland.
Met een schilderij van ‘ons pap’ verbind ik verleden – heden en toekomst in een serie over mijn weg. In een vierde bijdrage maak ik Boerenpastoraat functioneel: waar precies zit de meerwaarde voor onze geseculariseerde samenleving? Wat bewerkt of lost Boerenpastoraat op?
vroedman 