Bijna zes jaar geleden schreef ik twee blogberichten over een boerenbijbellezing die via het reguliere lezingenrooster nooit aan bod komt: 1 Koningen 21, 1 – 16. Het drama van de wijngaard van Nabot. Een verhaal over een boer in een weerbarstige praktijk die van alle tijden lijkt… Vorige keer schreef ik deze beschouwing. Dit keer een bijdrage in het kader van gewenste ondersteuning voor boeren, toen en nu.
Lees verder
Ik werk nu vijf jaar op het platteland in het basispastoraat en merk dat dit ‘ambt’ me als een tweede huid omgeeft. Toch zet ik af en toe graag stapjes opzij, richting boerenpastoraat. Ik merk dat deze verbreding inhoud en verdieping brengt in mijn reguliere werkweek.
Aan een kop koffie ontstond spontaan onderstaande tekst…
Lees verder
En zo sta je als pastoraal werker ineens als een soort profeet op een podium dat zomaar aan een groot muziekfestival doet denken of aan een uit zijn maat gegroeide oogstdankviering. Deze schaal is eerlijk gezegd niet echt mijn ding, maar ik ben blij met deze kans voor boerenpastoraat. Onderstaand het verhaal dat ik heb gehouden…
Lees verder
Voor elke pastor behoort het tot de kern van het werk om de verhalen van mensen te horen – en deze vervolgens in gesprek te brengen met het overgeleverde verhaal van God. Voor mij geldt daarbij: ik wil niet alleen de verhalen horen van hen waarmee ik vanzelf in aanraking kom – de vaste vrijwilligers en de trouwe kerkgangers, ik wil ook de verhalen horen van hen die ik nooit zie, vaak net zo betrokken, maar zelf merken dat deze betrokkenheid niet zomaar meer past bij de door mij en collega’s aangereikte vorm en inhoud van kerk-zijn. Onderstaand een van de verhalen die ik onlangs hoorde: over windmolens gesproken…
Lees verder
vroedman 