Ik heb de afgelopen tijd meerdere keren geschreven over de overwegingen die mij bezig hielden, in de tijd dat ik stopte als boer. Ik wil niet dat boeren stoppen, ik wil ze wel meegeven wat nooit vanzelf kan spreken: het is nu tijd om te kiezen wat jou te doen staat.
Enkele weken geleden werden mij enkele stellingen voorgehouden door een journalist van Nieuwe Oogst: het wekelijkse informatieblad van de Land- en Tuinbouworganisatie LTO. Voor wie het gemist heeft…
Twee weken geleden schreef ik over een overweging die mijn leven veranderde. Vorige week volgde het zwaarste gesprek in mijn leven. Dit keer sta ik stil bij waar ik vorige week eindigde. Hoe je door een goed besluit vaste grond onder je voeten kunt voelen. Kan dat? En geldt dat voor iedereen?
Ik kondigde het vorige week al aan: het zwaarste gesprek in mijn leven. Het gesprek dat ik met mijn ouders voer om te vertellen dat ik ga stoppen met het van hen overgenomen agrarische bedrijf.
Het is deze week twintig jaar geleden dat ik op een grijze doordeweekse dag besloot om misschien wel te gaan stoppen met mijn boerenbedrijf.
vroedman 